Τι είναι η σπερματέγχυση;
Η ενδομήτρια σπερματέγχυση είναι μια από τις δημοφιλέστερες μεθόδους της ιατρικά υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Είναι απλή, εύκολη και έχει χαμηλό κόστος και μπορεί να έχει σημαντικά ποσοστά επιτυχίας.
Πότε εφαρμόζεται η ενδομήτρια σπερματέγχυση;
Η σπερματέγχυση εφαρμόζεται όταν η αιτία υπογονιμότητας του ζευγαριού δεν είναι πολύ σοβαρή. Μπορεί να είναι κατάλληλη όταν:
- ο άνδρας πάσχει από υπογονιμότητα (χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων ή με μειωμένη κινητικότητα)
- έχει εντοπιστεί πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας ή εκσπερμάτισης
- ο άνδρας έχει υποβληθεί σε εγχείρηση στους όρχεις ή σε ακτινοθεραπεία ή σε χημειοθεραπεία
- έχουν εντοπιστεί διαταραχές ωοθυλακιορρηξίας
- η γυναίκα δεν έχει σταθερό κύκλο
- έχουν διαγνωστεί προβλήματα στον τραχήλο της γυναίκας
- πρόκειται για σύλληψη με δότη σπέρματος
Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει η ηλικία της γυναίκας (κάτω των 35 ετών), να έχει φυσιολογικό ορμονικό προφίλ και να έχει διαβατές σάλπιγγες (ή έστω μια από τις δυο).
Σπερματέγχυση – Διαδικασία
H διαδικασία της ενδομήτριας σπερματέγχυσης είναι απλή και σχετικά γρήγορη και ανώδυνη.
Πριν από τη διαδικασία της σπερματέγχυσης η γυναίκα μπορεί να χρειαστεί να λάβει ωορρηκτικά φάρμακα, και να γίνει παρακολούθηση της ωορρηξίας με υπέρηχο, ώστε όταν το ωοθηλάκιο έχει ωριμάσει να γίνει πρόκληση ωορρηξίας. Η σπερματέγχυση μπορεί να γίνει συνήθως μετά από 24-36 ώρες από την αύξηση στα επίπεδα της ορμόνης LH που υποδηλώνει ότι επίκειται ωορρηξία.
Όταν καθοριστεί η ώρα και η ημέρα της σπερματέγχυσης, το σπέρμα επεξεργάζεται στο εργαστήριο, όπου διαχωρίζονται τα κινητά σπερματοζωάρια με φυσιολογική μορφολογία από τα βραδέως ή ακίνητα σπερματοζωάρια και τα άλλα κύτταρα που υπάρχουν στο σπερματικό υγρό, ώστε να απομονωθεί ένας πληθυσμός σπερματοζωαρίων που είναι καλύτερης ποιότητας.
Στη συνέχεια με τη χρήση ενός λεπτού και εύκαμπτου καθετήρα τοποθετούνται στην ενδομήτρια κοιλότητα. Η διαδικασία διαρκεί λίγα λεπτά και είναι ανώδυνη.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, προτείνεται η γυναίκα να παραμείνει ξαπλωμένη για μισή ώρα, και στη συνέχεια να επιστρέψει στην καθημερινότητά της, καθώς δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος που μπορεί να επηρεάσει την επιτυχία της σπερματέγχυσης.
Σπερματέγχυση – Ποσοστά Επιτυχίας
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία η επίτευξη εγκυμοσύνης μέσω της σπερματέγχυσης είναι γύρω στο 15% -18%. Ωστόσο, η επιτυχία εξαρτάται από τα αίτια της υπογονιμότητας που αντιμετωπίζει το ζευγάρι, και κυρίως από την ηλικία της γυναίκας. Είναι πολύ πιθανόν να χρειαστούν τουλάχιστον 3 κύκλοι σπερματέγχυσης προκειμένου να έχουμε καλές πιθανότητες επίτευξης εγκυμοσύνης.
Ποιά η διαφορά ενδομήτριας σπερματέγχυσης και εξωσωματικής γονιμοποίησης;
Η σπερματέγχυση είναι μια πρώτη αντιμετώπιση σε ζευγάρια που αντιμετωπίζουν ορμονικά προβλήματα ή ανεξήγηγη υπογονιμότητα, ενώ είναι σημαντικό η γυναίκα να είναι κάτω των 35 ετών. Από την άλλη, η εξωσωματική γονιμοποίηση συστήνεται όταν τα αίτια της υπογονιμότητας είναι συγκεκριμένα και πιο σοβαρά (απόφραξη σπαλπίγγων, επαναλαμβανόμενες αποβολές, σοβαρού βαθμού ενδομητρίωση, ανεπάρκεια των ωοθηκών, σημαντικού βαθμού ανδρική υπογονιμότητα κ.α. ).
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με τα στατιστικά μια σπερματέγχυση που ανταποκρίνεται σε όλες τις προϋποθέσεις έχει το πολύ 15-18% πιθανότητες επιτυχίας, ενώ αντίστοιχα μια σωστή εξωσωματική γονιμοποίηση φτάνει το 35-40% ανά κύκλο προσπάθειας σε μία γυναίκα ηλικίας 30-35 ετών.
Σε κάθε περίπτωση, το ζευγάρι θα πρέπει να συζητά όλες τις εναλλακτικές με τον εξειδικευμένο γυναικολόγο σε θέματα αναπαραγωγής, ώστε να αποφασιστεί η πιο σωστή λύση και να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος με επαναλαμβανόμενες σπερματεγχύσεις που πιθανόν να μην καταλήξουν σε εγκυμοσύνη.
Σπερματέγχυση: Συχνές Ερωτήσεις
Η σπερματέγχυση δεν συνιστάται σε σοβαρές παθήσεις των γεννητικών οργάνων του άνδρα, όπως η πλήρης απουσία σπερματοζωαρίων ή η σημαντική μείωση της παραγωγής σπέρματος. Επιπλέον, όταν υπάρχει υψηλός κίνδυνος μετάδοσης γενετικών παθήσεων στο παιδί γιατί αυτό μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του. Η απόφαση για την καταλληλόλητα της σπερματέγχυσης πρέπει να λαμβάνεται μετά από προσεκτική εκτίμηση των ιατρικών και γενετικών παραμέτρων του ζευγαριού.
Οι κίνδυνοι που συνδέονται με τη σπερματέγχυση περιλαμβάνουν πολλές πτυχές όπως η δυνατότητα μετάδοσης γενετικών ασθενειών από τον γενετικό υλικό του πατέρα, όταν τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση της παραγωγής σπέρματος μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως αλλεργικές αντιδράσεις ή αναστολή του ήπατος. Η σωστή ενημέρωση και ο συνεχής ιατρικός έλεγχος είναι απαραίτητα για τη μείωση των κινδύνων και την επίτευξη επιτυχημένων αποτελεσμάτων.
Η σπερματέγχυση μπορεί να γίνει είτε με την χρήση φαρμάκων για να ενισχυθεί η παραγωγή σπέρματος είτε χωρίς φάρμακα ανάλογα με τις ανάγκες της κατάστασης του ασθενούς.
Μετά τη σπερματέγχυση, είναι σημαντικό οι άνδρες να τηρούν ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές για την αποφυγή πιθανών επιπλοκών. Είναι συνήθης πρακτική να προσέχουν για οποιεσδήποτε ανεπιθύμητες ενέργειες όπως αλλεργικές αντιδράσεις ή πιθανές διαταραχές του ήπατος. Οι οδηγίες του ιατρού πρέπει να ακολουθούνται σχολαστικά για τη φροντίδα της υγείας, περιλαμβανομένων των συστάσεων για διατροφή, ανάπαυση και ψυχολογική υποστήριξη που μπορεί να είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση του στρες και της αγωνίας.
Η σπερματέγχυση πρέπει να πραγματοποιηθεί χρονικά γύρω από την ωοθυλακιορρηξία, η οποία σηματοδοτεί την ελευθέρωση του ωάριου από την ωοθήκη. Αυτός ο χρονικός περιορισμός είναι κρίσιμος επειδή το ωάριο είναι ζωντανό για περίπου 24 ώρες μετά την ωοθυλακιορρηξία και είναι η μόνη περίοδος που μπορεί να γίνει γονιμοποίηση.